Waarom doet mijn kind zo?

Vraag jij je wel eens af waarom je kind ineens boos wordt (soms op de gekste momenten)? Probeer je te achterhalen wat er aan de hand is, maar krijg je geen duidelijk antwoord?

Dat is niet zo gek! Je kind weet het vaak zelf ook niet.

Kinderen snappen nog niet goed wat ze voelen en wat ze nodig hebben. Ze weten dus ook niet altijd waarom ze boos of verdrietig zijn. Het is aan ons om ze op een makkelijke en leuke manier te helpen.

Of het nu gaat om boos worden in de supermarkt of frustratie omdat schoenen strikken niet lukt – je kind voelt wel iets, maar weet nog niet hoe hij daar goed mee om kan gaan.

Het is heel normaal om vooral te reageren op het gedrag van je kind. Maar vaak vergeten we te kijken naar wat er écht achter dat gedrag zit – de emotie, behoefte of het probleem.

Misschien herinner je je nog de uitleg uit de vorige mail over waarom straf geven, zoals “op de gang zetten,” vaak niet werkt. Daar legde ik uit dat kinderen vaak impulsief reageren omdat hun brein nog volop in ontwikkeling is. Ze hebben onze hulp nodig om hun emoties en reacties beter te begrijpen.

Neem bijvoorbeeld een moment waarop je kind boos een deur dichtsmijt. Wat je ziet is die harde klap, maar wat je niet ziet, is wat zich vanbinnen afspeelt. Misschien zit je kind vol van dingen die hij zelf niet eens begrijpt.

Stel je voor: je kind komt thuis na een lange schooldag. Hij lijkt futloos, wil nergens over praten en hangt op de bank. Als je op dat moment vraagt om de blokken van vanmorgen op te ruimen, kan dat zomaar tot een explosie leiden. Maar het opruimen is niet het echte probleem; het is alles wat al in zijn “emmer” zat, zoals spanning, frustratie of vermoeidheid.

Sommige kinderen laten duidelijk merken dat hun emmer vol zit, andere minder. Het is belangrijk om je kind te leren kennen en signalen te herkennen. Dit helpt je om beter in te spelen op wat je kind nodig heeft.

Wat kun je doen als je kind boos is?

1. Noem geen ‘boosheid’ – Het woord alleen al kan olie op het vuur gooien. Beschrijf in plaats daarvan wat je ziet. Bijvoorbeeld: “Ik zie dat je al een tijdje probeert je schoenen te strikken. Dat lijkt niet te lukken, en ik zie dat je ervan baalt.”

2. Haal de druk weg – Stel voor om even te pauzeren: “Zullen we er straks nog een keer naar kijken? Ik kan je dan ook helpen als je dat fijn vindt.”

3. Gun ruimte voor emoties – Je kind hoeft niet altijd te vertellen wat er speelt. Soms is het genoeg om gewoon even boos te zijn. Zolang er geen schade wordt aangericht, is het oké om emoties te laten zijn.

Onthoud dat kinderen nog veel moeten leren over hun emoties. Als ouder kun je hen daarin begeleiden door echt te luisteren, te benoemen wat je ziet, en hen te helpen bij het vinden van oplossingen.

In mijn online training Succesvol Communiceren met je Kind leer je hoe je beter kunt luisteren, begrijpen en reageren op je kind. Want als je de taal van je kind begrijpt, wordt opvoeden zoveel fijner.