Wordt jij ook wel eens boos, verdrietig of teleurgesteld door de goed bedoelde adviezen van je omgeving m.b.t. de opvoeding of het gedrag van je kind? Dat is iets wat ik vaker terug hoor in de coach-gesprekken met de moeders.
De afgelopen week heb ik weer fijne gesprekken gehad met moeders die graag willen leren hoe ze succesvol en liefdevol kunnen communiceren met haar kind. Het was heel fijn om te horen hoe deze moeders vol liefde en positiviteit haar kind begeleiden in het creëren van een krachtig en liefdevol leven.
Ik merk en hoor wel dat moeders vaker tegen problemen aanlopen die niet “standaard” zijn en dat het dan vaak een hele zoektocht is wat dan de beste aanpak is. Maar we beseffen allemaal maar al te goed dat geen kind en geen mens standaard is, toch? Maar deze moeders lopen toch vaak tegen het “vooroordeel” van de omgeving aan en dat vind ik erg sneu om te horen…
Jammer genoeg is dit voor mij persoonlijk ook een heel herkenbaar punt. Mensen in je omgeving vinden het vaak moeilijk om op de juiste manier om te gaan met je ( in mijn geval) ziekte of je handicap.
En wat is dan eigenlijk de juiste manier? De een wil graag teveel goedbedoelde adviezen geven en de ander praat er maar liever niet over (om je misschien te beschermen). En dan scheelt het ook nog eens of die persoon je dierbaar is of dat het een kennis is die je niet vaak spreekt of ziet.
Dit geld ook voor jouw kind. Geen enkel kind is doorsnee of standaard en met deze gedachte mag iedereen wat minder oordelen op elkaar, toch? Ieder kind en iedere moeder voedt haar kind op haar eigen manier op. Waar het ene kind goed in is heeft het ander kind misschien moeite mee.
Als moeder voel je soms de praatjes en de ogen van andere ouders in je rug als je kind niet datgene doet of zegt wat misschien “standaard “is. En dat doet natuurlijk pijn…. Je weet dan vaak niet hoe je moet reageren… boos worden? Weg lopen? Het blijft voor veel moeders een moeilijk punt.
Ik heb met deze moeders 3 van de vele tips omtrent dit onderwerp besproken.
• Tip 1;
Bekijk het zelf altijd van de positieve kant en laat je door de ander niet verleiden tot een negatieve reactie. Bedenk altijd dat jij zelf kan bepalen hoe je op iets reageert. Ik heb hierin een mooi persoonlijk voorbeeld:
Ik krijg vaker allerlei vervelende blikken tot “nee-knikkers” aan toe als ik als 48 jarige op een invalide parkeerplaats parkeer. Want dat doen toch alleen oudere mensen???
Laatst parkeerde ik weer op een invalide parkeerplaats en vervolgens kwam er een vrouw naar me toe en zei nogal belerend dat ik op een invalide parkeerplaats stond…
Ik zei toen heel vriendelijk tegen haar dat ik het fijn vond dat ze daar op lette, want er zijn wel vaker mensen die hier parkeren en die geen handicap hebben, maar zei ik, ik heb er helaas wel 1!!
Mevr. was vervolgens verbaasd (waarschijnlijk was ze voorbereid op een boze reactie..) en ze wist vervolgens niet wat ze moest zeggen en liep weg. Ik hoop dat ik haar op deze vriendelijke manier aan het denken heb gezet…. Ik vind het overigens wel oprecht goed dat ze mensen hierop durft aan te spreken!
Doordat ik rustig en vriendelijk ben gebleven ben ik tenminste niet met een vervelend gevoel naar huis gegaan ( misschien zat er zelfs een kleine lach op mijn gezicht….). Was ik nu boos geworden op deze mevr. dan had dit een hele andere lading gekregen en zou mijn energie veel hoger hebben gezeten.
In dit voorbeeld geef ik aan dat je altijd een keuze hebt hoe je op dingen reageert.
• Tip 2;
Geef zelf heel duidelijk aan waar je wel of niet behoefte aan hebt. Je hebt namelijk niet altijd zin in die goedbedoelde adviezen. De ander kan nu eenmaal niet in je hoofd kijken. Alleen jij kan dat zelf aangeven. Dus wil je graag alleen even je hart luchten? Geef dit dan aan! Dit klinkt nu heel makkelijk en simpel en eigenlijk is dit ook zo, maar ik snap heel goed dat dit tijd en oefening vergt. Ben dus vooral trots op jezelf als je dit al 1 keer gedaan hebt en blijf vooral aandacht aan je gevoel en behoefte schenken.
• Tip3;
Alles is projectie…
Wat bedoel ik hiermee? Dat de reactie van de ander alles zegt over hem of haar. Als zij bijvoorbeeld vindt dat jouw kind de haren netjes ingevlochten moet hebben , want anders is je kind niet goed verzorgd. Dan zegt dat iets over haar maatstaven en waarden en normen en niet over die van jou. Als je kind geen vlecht in de haren heeft wil dat nog niet zeggen dat ze niet goed verzorgd wordt, toch?
Vraag jezelf dus regelmatig eens af of de reactie van de ander iets te maken heeft met jou of niet. Op het moment dat jij dat probleem geen probleem vind laat het dan ook bij de ander liggen. Het vergt een andere manier van denken, maar ook jij kan dit!
Vind jij deze tips bruikbaar en fijn? Zou jij graag meer van dit soort tips willen krijgen? Vraag dan GRATIS mijn 8 tips aan om van Moppersmurf naar Supermama te gaan!
