Uncategorized

Deel je eigen ervaringen.

Kinderen vinden het leuk als je jouw eigen ervaringen als kind met ze deelt. Vertel over je eigen teleurstellingen en moeilijkheden en hoe jij gevoeld hebt. kan het natuurlijk passend bij de leeftijd van je kind. Vertellen over wat je gedaan hebt of wat jou geholpen heeft om verder te gaan als jouw kind wat ouder is dan leert je kind hierdoor dat moeilijkheden lastige gevoelens bij het leven horen, dat je ze kunt overwinnen omdat het weer overgaat. Zo krijgt je kind hier meer zelfvertrouwen in.

Laat je kind niet alleen weten wat het niet mag doen maar vooral wat het WÈL kan doen!

Als een kind zijn emoties uit op een manier die we niet goedkeuren, zeggen we al snel: “hou op met… “. We vergeten echter te zeggen wat het dan WÈL mag doen. Nu je weet dat de emotie er wel uit moet en dat dat zelfs gezond is, kun jij je kind laten weten wat het dan WÈL kan en mag doen. Dan keur je de emotie niet af, hoef je niet boos te worden, maar geef je wel een grens aan en zorg je dat jouw kind zijn emotie kwijt kan.

Voorbeeld: “ik zie dat je boos bent. Ik wil dat je ophoudt met tegen de deur te schoppen. Je mag even in de gang gaan stampen of buiten op te trampoline springen om af te koelen.”

Geef je kind de ruimte .

In het moment van de emotie kun je je kind vooral leren een emotie te herkennen en te benoemen, dit doordat jij benoemt wat er aan de hand is. Laat vervolgens de emotie en het gevoel wat erbij hoort even met rust zodat dit kan zakken. Je kind kan dan even tot rust komen en is dan beter in staat om samen met jou te kijken wat er gebeurd is. Daarna kunnen jullie samen praten over datgene wat er gebeurd is en hoe je kind hierop gereageerd heeft. Vervolgens kunnen jullie samen oplossingen bedenken voor een volgende keer.

Gebruik dit soort rustmomenten ook bewust. Meestal komen we niet meer terug op een situatie die geweest is, omdat je kind dan vaak al afgekoeld is en jij de situatie niet opnieuw weer wil “aanwakkeren”.

Doe dit in het vervolg toch! 

Op het moment dat je kind afgekoeld is en niet meer in de emotie van die situatie zit, kunnen jullie er samen op een rustige manier over praten. Zo leert je kind wat het een volgende keer WÈL kan doen. Besef hierbij wel, dat een kind dit meestal niet direct kan toepassen. Je kind heeft zich een gewoonte aangeleerd om op een bepaalde manier te reageren en dat zal automatisch naar boven komen. Juist dan is het belangrijk dat je niet boos wordt, maar je kind helpt en aanmoedigt.

In mijn gratis E-Book minder mopperen, meer plezier heb ik een heel hoofdstuk gewijd aan dit onderwerp. Ik raad je zeker aan om dit te lezen. Je kan mijn GRATIS E-Book HIER downloaden.

Let op de negatieve spiraal…

Geef je kind (ook) aandacht als het in een goede bui is. Zit je in een periode dat je kind vaak heftige emoties laat zien, kan het zijn dat je op die momenten veel aandacht geeft aan je kind. Je kunt er bijna niet omheen. Je kind reageert heftig, dus jij zult moeten reageren. Als je kind dan weer rustig en kalm is en goede zin heeft, ben je waarschijnlijk blij dat je even tijd hebt voor jezelf en heb je vaak niet meer de energie om naar positieve dingen te kijken.

Als je dan dus vergeet om ook positieve aandacht te geven aan je kind, leert je kind dat je hem vooral aandacht geeft als hij heftige emoties laat zien. Dit kan dergelijke emoties versterken. Let dus, juist in moeilijke periodes, op de momenten waarop je samen positieve en leuke dingen kunnen doen. Dit kan bijvoorbeeld zijn; even op de bank een boekje lezen, een spelletje doen, samen koken, enzovoorts.

Je bent namelijk niet de enige ouder die ongemerkt in deze “negatieve spiraal ” zal belanden. Ben je dus vooral ook bewust van de momenten die goed gaan zodat jij aan het einde van de dag meer energie over houdt.

Ik hoop dat ik jou een inkijkje heb kunnen geven in de lessen die we onze kinderen mogen leren over emoties. Onze kinderen worden nu eenmaal niet met deze kennis geboren dus wij mogen het hun leren en hierin de juiste voorbeelden laten zien.

Ik raad je dan ook om deze info regelmatig terug te lezen, want ik kan je garanderen dat ook jij dit niet onthoud en vooral toepast na 1 keer lezen.

Wil je mij wat over vragen over dit onderwerp? Mail mij dan gerust of plan HIER een GRATIS coachcall in.

Ik vind het leuk om van je te horen ❤

⇐⇐  klik HIER om terug te gaan naar stap 4.1

Het goede voorbeeld geven

Kinderen leren hun emoties accepteren door ons voorbeeld. Als jij als ouder laat zien dat emoties er mogen zijn, geef je je kind toestemming om datzelfde te doen. Dit betekent niet dat je altijd alles perfect hoeft te doen; het gaat om bewustwording en erkenning van je gevoelens.

Sta eens stil bij jezelf:

• Mogen jouw eigen emoties er zijn?
• Hoe ga jij om met boosheid, angst of verdriet?

Als je merkt dat je moeite hebt met het accepteren van bepaalde emoties, gebruik dan een benadering zoals:

“Deze emotie wil mij iets vertellen. Wat kan ik hiervan leren?”

Door naar je emoties te luisteren, ontdek je wat ze nodig hebben en kun je ernaar handelen. Dit laat je kind zien hoe het eigen emoties kan omarmen en begrijpen.

Een ervarings- verhaal van een moeder: “als ik moe ben, kan ik soms kortaf zijn tegen mijn kinderen. Ik kan dan niet zoveel hebben. Ik merkte al snel dat ik dit doe en vertel hen dit. “Sorry dat mama zo kort afdeed. Ik ben erg moe en ik kan even niet zo goed tegen jullie drukte”.

Vorige week reageerde mijn zoon heel boos op mij. Later die dag kwam hij bij me zitten en zei hij: “mama, sorry van vanmiddag. Je kwam precies op het verkeerde moment binnen. Het huiswerk lukte maar niet en toen floepte dit er gewoon zo uit”.

Ik dacht bij mezelf wat fijn dat ik zelf heb laten zien hoe ik hiermee omga en hoe goed het is om soms je “fouten” te (h)erkennen.

Emoties van je kind erkennen

Het is cruciaal dat je je kind laat voelen wat het voelt. Zinnen zoals:

•“Joh, je moet je niet zo druk maken.”

•“Daar hoef je niet bang voor te zijn.”

•“Dat is toch hartstikke leuk!”

kunnen je kind het gevoel geven dat zijn emoties niet geldig zijn. Maar voor je kind is dat gevoel heel echt. Door emoties te erkennen, laat je zien dat je begrijpt wat je kind doormaakt, zelfs als je het niet eens bent met hoe hij of zij die emoties uit.

Probeer je te focussen op de behoefte achter het gedrag. Als je kind bijvoorbeeld brutaal is, vraag jezelf dan af: “Wat probeert mijn kind me hiermee te vertellen? Wat is de achterliggende emotie of behoefte?”

Aan de slag

Deze week kun je het volgende oefenen:

1.Accepteer je eigen emoties. Sta stil bij wat je voelt en benoem dit hardop, zowel naar jezelf als naar je kind.

2.Herken de emoties van je kind. Probeer niet te reageren op de exacte woorden, maar luister naar de behoefte of emotie achter het gedrag.

Door emoties te accepteren en te erkennen, leer je je kind een gezonde relatie met gevoelens te ontwikkelen.

Klik HIER om stap  4 van dit leerproces over emoties te lezen.

Naast het benoemen van emoties is het belangrijk dat je kind leert hoe groot of heftig een emotie is. Hiervoor kun je verschillende hulpmiddelen gebruiken, afhankelijk van de leeftijd van je kind:

• Voor peuters: Gebruik drie poppetjes van verschillende groottes (klein, middelgroot en groot) om de intensiteit van een emotie aan te geven. Leg simpel uit dat een groot poppetje een hele grote emotie betekent, en een klein poppetje een kleine emotie.

• Voor kleuters: Maak een emotie-thermometer. Laat je kind aangeven hoe sterk de emotie is, van koud (minder intens) naar warm (heel intens). Dit kun je vergelijken met de gradaties bij verstoppertje: hoe warmer, hoe dichter bij de verstopplek.

• Voor oudere kinderen: Laat je kind een cijfer geven aan de emotie, bijvoorbeeld tussen 0 en 10. Leg uit dat 0 betekent dat de emotie bijna niet voelbaar is, en 10 dat de emotie heel intens is.

Vaak noemen kinderen alle negatieve emoties simpelweg “boos.” Door samen met je kind te kijken naar de intensiteit van de emotie, kun je helpen een specifieker woord te kiezen. Bijvoorbeeld geïrriteerd, gefrustreerd of woedend.

Een voorbeeld: als je kind zijn veters probeert te strikken en het lukt niet, kun je zeggen:

“Ik zie dat het maar niet wil lukken met je veters, hè? Ik snap dat je hier gefrustreerd van raakt.”

Door te benoemen wat je ziet en passende woorden te gebruiken, leert je kind beter begrijpen wat het voelt. Dit helpt niet alleen bij zelfinzicht, maar ook bij het communiceren van emoties naar anderen.

Het vergroten van de emotionele woordenschat van je kind helpt niet alleen bij het herkennen en benoemen van emoties, maar ook bij het oplossen van problemen en het bouwen aan zelfvertrouwen. Dit is een proces dat tijd en oefening vraagt, maar de voordelen zijn blijvend.

Jouw rol als voorbeeld

Kinderen leren van wat ze zien. Door je eigen emoties te benoemen en de intensiteit ervan aan te geven, geef je je kind een voorbeeld om na te volgen. Vraag jezelf af: Hoe reageer ik als ik me boos, verdrietig, of blij voel? Geef ik het goede voorbeeld?

Wees hierin mild voor jezelf. Niemand is perfect, en het is normaal om soms op een manier te reageren die minder wenselijk is. Zie deze blog als een liefdevolle wake-up-call om bewust stil te staan bij je eigen gedrag.

Ga HIER verder met stap 3…