De Omgeving

Wordt jij ook wel eens boos, verdrietig of teleurgesteld door de goed bedoelde adviezen van je omgeving m.b.t. de opvoeding of het gedrag van je kind? Dat is iets wat ik vaker terug hoor in de coach-gesprekken met de moeders.

De afgelopen week heb ik weer fijne gesprekken gehad met moeders die graag willen leren hoe ze succesvol en liefdevol kunnen communiceren met haar kind. Het was heel fijn om te horen hoe deze moeders vol liefde en positiviteit haar kind begeleiden in het creëren van een krachtig en liefdevol leven.

Ik merk en hoor wel dat moeders vaker tegen problemen aanlopen die niet “standaard” zijn en dat het dan vaak een hele zoektocht is wat dan de beste aanpak is. Maar we beseffen allemaal maar al te goed dat geen kind en geen mens standaard is, toch? Maar deze moeders lopen toch vaak tegen het “vooroordeel” van de omgeving aan en dat vind ik erg sneu om te horen…

Jammer genoeg is dit voor mij persoonlijk ook een heel herkenbaar punt. Mensen in je omgeving vinden het vaak moeilijk om op de juiste manier om te gaan met je ( in mijn geval) ziekte of je handicap.

En wat is dan eigenlijk de juiste manier? De een wil graag teveel goedbedoelde adviezen geven en de ander praat er maar liever niet over (om je misschien te beschermen). En dan scheelt het ook nog eens of die persoon je dierbaar is of dat het een kennis is die je niet vaak spreekt of ziet.

Dit geld ook voor jouw kind. Geen enkel kind is doorsnee of standaard en met deze gedachte mag iedereen wat minder oordelen op elkaar, toch? Ieder kind en iedere moeder voedt haar kind op haar eigen manier op. Waar het ene kind goed in is heeft het ander kind misschien moeite mee.

Als moeder voel je soms de praatjes en de ogen van andere ouders in je rug als je kind niet datgene doet of zegt wat misschien “standaard “is. En dat doet natuurlijk pijn…. Je weet dan vaak niet hoe je moet reageren… boos worden? Weg lopen? Het blijft voor veel moeders een moeilijk punt.

Ik heb met deze moeders 3 van de vele tips omtrent dit onderwerp besproken.
Tip 1;
Bekijk het zelf altijd van de positieve kant en laat je door de ander niet verleiden tot een negatieve reactie. Bedenk altijd dat jij zelf kan bepalen hoe je op iets reageert. Ik heb hierin een mooi persoonlijk voorbeeld:

Ik krijg vaker allerlei vervelende blikken tot “nee-knikkers” aan toe als ik als 48 jarige op een invalide parkeerplaats parkeer. Want dat doen toch alleen oudere mensen???
Laatst parkeerde ik weer op een invalide parkeerplaats en vervolgens kwam er een vrouw naar me toe en zei nogal belerend dat ik op een invalide parkeerplaats stond…
Ik zei toen heel vriendelijk tegen haar dat ik het fijn vond dat ze daar op lette, want er zijn wel vaker mensen die hier parkeren en die geen handicap hebben, maar zei ik, ik heb er helaas wel 1!!
Mevr. was vervolgens verbaasd (waarschijnlijk was ze voorbereid op een boze reactie..) en ze wist vervolgens niet wat ze moest zeggen en liep weg. Ik hoop dat ik haar op deze vriendelijke manier aan het denken heb gezet…. Ik vind het overigens wel oprecht goed dat ze mensen hierop durft aan te spreken!

Doordat ik rustig en vriendelijk ben gebleven ben ik tenminste niet met een vervelend gevoel naar huis gegaan ( misschien zat er zelfs een kleine lach op mijn gezicht….). Was ik nu boos geworden op deze mevr. dan had dit een hele andere lading gekregen en zou mijn energie veel hoger hebben gezeten.
In dit voorbeeld geef ik aan dat je altijd een keuze hebt hoe je op dingen reageert.

Tip 2;
Geef zelf heel duidelijk aan waar je wel of niet behoefte aan hebt. Je hebt namelijk niet altijd zin in die goedbedoelde adviezen. De ander kan nu eenmaal niet in je hoofd kijken. Alleen jij kan dat zelf aangeven. Dus wil je graag alleen even je hart luchten? Geef dit dan aan! Dit klinkt nu heel makkelijk en simpel en eigenlijk is dit ook zo, maar ik snap heel goed dat dit tijd en oefening vergt. Ben dus vooral trots op jezelf als je dit al 1 keer gedaan hebt en blijf vooral aandacht aan je gevoel en behoefte schenken.

Tip3;
Alles is projectie…
Wat bedoel ik hiermee? Dat de reactie van de ander alles zegt over hem of haar. Als zij bijvoorbeeld vindt dat jouw kind de haren netjes ingevlochten moet hebben , want anders is je kind niet goed verzorgd. Dan zegt dat iets over haar maatstaven en waarden en normen en niet over die van jou. Als je kind geen vlecht in de haren heeft wil dat nog niet zeggen dat ze niet goed verzorgd wordt, toch?

Vraag jezelf dus regelmatig eens af of de reactie van de ander iets te maken heeft met jou of niet. Op het moment dat jij dat probleem geen probleem vind laat het dan ook bij de ander liggen. Het vergt een andere manier van denken, maar ook jij kan dit!

Vind jij deze tips bruikbaar en fijn? Zou jij graag meer van dit soort tips willen krijgen? Vraag dan GRATIS mijn 8 tips aan om van Moppersmurf naar Supermama te gaan!

Reacties uitgeschakeld voor De Omgeving

Hoe goed hoor jij wat je kind zegt?

Mijn kind wil iets wat ik niet wil….

Doe je schoenen aan! We moeten naar de zwemles!
NEEEEE, ik wil niet naar de zwemles!
Pfff daar gaan we weer…. Ik reageer er maar niet meer op want anders wordt het weer zo’n gegil.
Ik pak alvast de spullen in en praat er maar niet meer over. Sofie is ondertussen alleen maar bozer en besluit zich te gaan verstoppen. Stiekem moet ik van binnen een beetje lachen, maar ik weet ook dat over 10 minuten de les begint!
Dus ik begin haar te zoeken en ook met een boze stem te roepen dat ze geen tv mag vanavond als ze nu niet komt. Dat helpt en ze komt bozig tevoorschijn. Hup de jas en de schoenen aan en in de auto.

In de auto besluit ik om rustig te vragen wat ze niet leuk vindt aan de les. Ze vindt zwemmen stom! Ik herhaal haar zin en zeg “dus jij vind zwemmen stom?”. JA zegt ze. Wil jij dan niet, net als Jan (haar oudere broertje), op vakantie kunnen zwemmen zonder bandjes? En van de glijbanen kunnen? Jawel, zegt Sofie. Dan heb je wel zwemdiploma’s nodig….. Jaaaaa zegt Sofie.
Maar ik durf niet door het Gat… (oh denk ik, daar zit het probleem…). Jij durft niet door het gat, zeg je? Zullen we dan samen naar de zwemjuf gaan en vertellen dat je dat nog wat eng vindt? Dan zal ze jou hierbij helpen. Ja, mama dat vind ik fijn, zegt Sofie.
En ze gaat zich rustig omkleden zonder drama’s te maken en ik loop met haar naar de zwemjuf die ze overigens zelf vertelt dat ze het eng vindt…!!

Wat is hierin mijn boodschap?
Luister ook in stressvolle situaties naar je kind. Herhaal de woorden die je kind gebruikt, waardoor je kind zich gehoord voelt. Geef ook duidelijk aan dat jij je kind snapt en begrijpt door dit letterlijk te benoemen. Ook al heb je zelf het gevoel dat je daar nu helemaal niet de tijd en de zin voor hebt, DOE HET TOCH. Het kost je nl minder energie om even oprechte aandacht en begrip aan je kind te schenken dan de strijd aan te gaan. Zelfs als je kind toch echt iets wil wat niet kan ga dan ook het gesprek aan en herhaal woorden die je kind ook gebruikt. Zo voelt je kind zich gehoord en kan jij rustig uitleggen waarom datgene nu echt niet kan. Dit bespaart jou tijd, energie en stress!!

Zou jij nu graag nog meer tips willen in hoe je leuker en op een meer ontspannen manier kan communiceren met je kind? Vraag dan HIER mijn gratis e-book vol communicatie-tips aan.

Reacties uitgeschakeld voor Hoe goed hoor jij wat je kind zegt?

Een probleem creëren

Een probleem creëren wat er eigenlijk niet is..
Hoe vaak denk je dat jij als moeder een probleem creëert wat er eigenlijk niet is?
Moet jouw kind vaker iets juist wél of juist niet doen omdat jij vind dat dit zo hoort?
Misschien denk jij nu…” waar hééft ze het over?”.
Ik zal hieronder een paar voorbeelden beschrijven;
Bijvoorbeeld; je kind eet met haar handen en jij wijst of corrigeert haar hier op, omdat jij vindt dat je alleen frietjes en brood met je handen eet en de rest met bestek! Maar wat is nu eigenlijk het probleem? Heeft je kind de handen gewassen van tevoren? Gooit ze met het eten? Nou dan zou dit eigenlijk geen probleem hoeven zijn tenzij je in een restaurant zit, maar als jullie gewoon thuis met het gezin aan het eten zijn dan zou dit geen probleem hoeven zijn, toch? Weet je dat het in dit geval zelfs goed is om met je handen te eten zowel voor jong als voor oud..

We creëren ook wel eens een probleem omdat we bang zijn voor eventuele gevolgen voor de toekomst. Zo kan het zijn dat je bv je kind niet naar school wil brengen met de auto omdat je dan bang bent dat ze dit dan regelmatig wil. Nu kan je dan het beste jezelf afvragen of je NU een probleem creëert door haar te brengen en ten tweede kan je met haar hierover duidelijke afspraken maken zodat duidelijk is dat dit niet regelmaat wordt.
Tip; Vraag jezelf regelmatig af of er echt een probleem is of dat je bang bent dat je een probleem gaat creëren. We kunnen allemaal niet in de toekomst kijken en als er (nog) geen probleem is dan kan je ook moeilijk aan je kind uitleggen waarom je iets niet wil toch?
Kijk nu eens terug naar een eerdere situatie waarin je bv een discussie had met je kind en vraag je dan eens af of er toen ECHT een probleem was of dat je bang was om een probleem te creëren… Kan je mij nog volgen?? Het is natuurlijk altijd als eerste belangrijk om te checken of er direct gevaar is en anders tel dan eens tot drie voor je een antwoord geeft op de vraag van je kind. Check dan bij jezelf of er echt een probleem is of dat je bang bent dat er een probleem ontstaat (dus wat er NU nog niet is). Herken jij je in dit soort situaties en wil je hier eens graag met mij over praten? Dat kan! Maak dan een afspraak voor een GRATIS actie-gesprek. Laat dan HIER je gegevens achter.

Reacties uitgeschakeld voor Een probleem creëren

Wat is er Wèl?

Wat is er WEL?

Hoe vaak zie jij wat je kind wèl goed doet?
Ik betrap me er wel eens op dat mijn dochter iets niet heeft opgeruimd, bijvoorbeeld de sokken die verspreid door de kamer liggen. Ik zeg daar dan wat over terwijl mijn aandacht dan ontglipt aan de dingen die ze juist wèl heeft gedaan (zoals de schoenen netjes opgeruimd, de jas opgehangen, etc.). Mijn dochter geeft mij dan terug (is dan een kei in vertellen) wat ze wél heeft gedaan en dat ze daar niets over hoort van mij…..
EN ZE HEEFT OOK NOG GROOT GELIJK!!!

Hoe zou jij je namelijk voelen als je de keuken en het gasfornuis mooi hebt opgeruimd en schoongemaakt en je man komt thuis en die begint over de tafel die niet afgeveegd is…
Ik denk dat je dan persoonlijk bijna uit je vel…., toch? Dat je die tafel bent vergeten af te vegen is dat nu zo belangrijk terwijl de hele keuken schoon is?

Toch doen wij dit ongemerkt best vaak bij onze kinderen. Vooral als ons kind altijd dezelfde dingen vergeet te doen zoals bv de sokken in de wasmand doen. Dan gaan we ons er aan irriteren en lukt het ons steeds minder om te zien wat ons kind wèl goed doet en wèl opruimt.
Het is daarom bij ALLES belangrijk om te kijken naar wat je kind WEL goed doet en daar als eerste de aandacht op te vestigen. Vervolgens kan je daarna nog altijd zeggen wat je graag anders of beter zou willen.

Het is ook nog heel goed voor het zelfvertrouwen van je kind om regelmatig te horen waar ze goed in is. Opbouwende feedback is ook nog positief voor de sfeer is huis. Een positieve sfeer zorgt er namelijk voor dat je ook makkelijker de dingen kan zien die er wèl zijn en die wèl goed gaan. En zo is de cirkel weer rond!

Zit je nu even in zo’n “negatieve” spiraal en heb je wat moeite om de positieve dingen bij je kind te zien? Maak dan voor jezelf een liefdevolle visuele reminder (bv een kaartje, foto, smiley etc.) die je er aan laat herinneren dat je meer aandacht wil geven aan de positieve dingen. Zorg dan ook dat deze reminder op een duidelijk zichtbare plek hangt waar je hem elke dag ziet! Succes.

Wil je graag nog meer tips krijgen over hoe je succesvol en liefdevol kan communiceren met je kind? Neem dan gerust eens vrijblijvend contact met mij op voor een Actie-gesprekgesprek.

Reacties uitgeschakeld voor Wat is er Wèl?

Regisseur of Acteur?

Is jouw kind de regisseur of de acteur van haar leven?

Merk jij als moeder wel eens bij je kind dat zij zich makkelijk laat leiden door de ideeën of meningen van een ander? Zeg jij steeds vaker tegen je kind “ kom toch eens wat vaker voor jezelf op!” ?

Het is natuurlijk belangrijk om een balans te vinden tussen je eigen ding willen doen en iets doen wat een ander graag wil. Daarom begint het bij het besef om te weten dat je altijd een keuze hebt. Als iets niet goed voelt, kun je het beter niet doen.

Daarom heb ik onderstaande blog geschreven om je kind een handvat te geven hoe ze dit zelf kan bekijken en aanpakken. Lees dit eens samen met je kind en leg het eventueel verder uit als dit nodig mocht zijn. Zo kan er meer bewustwording optreden of je kind haar eigen keuzes durft te maken of dat ze zich regelmatig laat leiden door anderen.

Ben jij de regisseur of de acteur van je eigen leven?
Bepaal jij zelf hoe je de weg loopt en welke weg je inslaat? Of laat jij je leiden op je pad, je levensweg die je loopt?

Wanneer ben je de regisseur van je eigen leven? Enkele voorbeleden hieronder…

• Als je er zelf voor kiest om er een mooie film/dag van te maken
• Als jij zelf die dingen doet die je film/dag mooi en plezierig maken
• Als jij goed kunt samenwerken met de acteurs/familie/vrienden in je film

Wanneer ben je de acteur in je eigen leven?

• Als je regelmatig doet wat anderen tegen je zeggen
• Als anderen tegen jou zeggen dat jou mening niet telt en je dat vervolgens ook zelf gaat geloven
• Als je afwacht en hoopt dat er leuke dingen gaan gebeuren.

IK KAN ER VOOR KIEZEN OM EEN REGISSEUR OF EEN ACTEUR TE ZIJN IN MIJN EIGEN LEVEN!
WAT KIES IK?

Hier volgen nog enkele tips die het voor je kind makkelijker/ duidelijker maken hoe ze dan kan kiezen.

• Als je merkt dat iemand vervelend tegen je doet en jij gaat daardoor ook vervelend tegen die ander doen, vraag je dan af of je op dat moment de regisseur of de acteur bent. Jij kan er dan namelijk voor kiezen om bv weg te lopen en te negeren hoe die ander tegen je doet.
• Als een vriendinnetje je vraagt om mee te doen aan vervelend gedrag naar een ander toe (bv pesten) dan kan je kiezen of je meedoet (acteur) of dat je zegt: “nee hier doe ik niet aan mee” (in jou film komt namelijk geen vervelend gedrag voor).
• Bedenk je dat het soms best lekker is om even de acteur te zijn en dat is helemaal prima zolang je er maar bewust voor hebt gekozen. Je mag best gewoon iemand een spel of een idee laten bedenken en daar gewoon aan meedoen zolang het maar goed voelt voor jou!
• Hou gewoon altijd in je achterhoofd dat je niet aan iets mee hoeft te doen wat niet goed voelt. Ook als de leraar dat van je vraagt. Dan heb je altijd de keuze om dit met hem te bespreken en aan te geven hoe je het dan wel graag zou willen doen. Bv de leraar vraagt aan jou om een stukje te lezen in de klas. Jij vind dit heel eng en voelt echt een knoop in je maag. Ga dan na de les naar de leraar toe en vertel hem dit. Ga samen een oplossing bedenken hoe het voor jou prettiger kan.

Dit waren enkele voorbeelden, maar er zijn natuurlijk veel meer situaties waarin je kan kiezen om de regisseur of de acteur te zijn in je leven. Heb je hier vragen over? Of wil je er graag meer over weten? Neem dan gerust vrijblijvend contact met me op.

Reacties uitgeschakeld voor Regisseur of Acteur?

Zet jezelf op 1

Hoe vaak zet jij jezelf op 1?

Je doet als moeder je best om het goed te doen bij je kind.
Je omringt ze met liefde en veiligheid. Je geeft ze normen en waarden mee . Tevens geef je ze onvoorwaardelijk support en corrigeert daar waar nodig is.
Jíj als moeder volgt meestal je hart en je kan veel verdragen totdat het mis gaat…


We hebben allemaal van die periodes dat het niet zo lekker loopt met jou en je kind. Jullie begrijpen elkaar dan verkeert en je kind luistert steeds minder naar jou… De ene keer duurt zo’n periode langer dan de andere keer. En de ene keer is ons geduld sneller op dan de andere keer.

Het lukt je dan niet meer om positief te denken, je haren vliegen bij het minste of geringste omhoog en je schiet sneller uit je slof dan je zou willen. Op zo’n moment zijn jij en je kind in een negatieve spiraal beland…
Op dat moment komt je schuld gevoel om de hoek kijken en ga je vaak twijfelen of je wel een goede moeder bent. Het maakt je verdrietig als je op je kind aan het schelden bent en het frustreert je als je kind (weer) niet doet wat je vraagt…

Dan wordt het misschien tijd voor jou als moeder om eens te kijken of jij wel genoeg tijd vrij maakt voor jezelf. Even geen moeder zijn…
Je hoeft niet altijd voor iedereen in het gezin klaar te staan en het is juist goed om ook eens te zeggen tegen je kind “mama kan nu even niet, want ik ben even een boek aan het lezen” bijvoorbeeld.
Door af en toe tijd voor jezelf in te plannen ben je meer ontspannen om op een leukere en effectievere manier te reageren op je kind. Want wanneer je kind wat ouder wordt en ook steeds wijzer in de communicatie loop jij steeds meer “nee” te verkondigen, beperkingen op te leggen en ongewild een strijd te leveren.

Zou jij nu eens willen weten hoe dit anders, effectiever en leuker kan?
Neem dan eens vrijblijvend contact met me op voor een Actie-gesprek!

Reacties uitgeschakeld voor Zet jezelf op 1

Hoor jij wat je kind bedoeld?

Vanmorgen heb ik weer een fijn coachgesprek gehad met een moeder.
Wat mij de laatste tijd vaker opvalt in de gesprekken die ik voer is dat we toch allemaal vaak geneigd zijn om de gedachtes en gevoelens van onze kinderen (en misschien ook wel onze partner) vaak al in te vullen. Jij bedoelt zeker dat……. Of je hebt zeker weer…… Of ik ga toch niet……

We denken vaak te weten wat in het hoofd van ons kind om gaat en hoe ze iets bedoelen, maar zeker weten doen we dat dan niet. We kunnen namelijk nog steeds niet in andermans hoofd kijken, toch?
Gelukkig was de moeder die ik vanmorgen sprak ook naar mijn workshop geweest dus kon ik haar verder helpen door de tips die ze daar van mij gekregen had. Het zijn allemaal kleine stapjes bij elkaar die een grote stap/verandering samen creëren! We gaan dan ook samen nog even verder in een coachtraject met begeleiding van mij.

Herken jij je in dit verhaal en zou jij ook graag wat tips krijgen om op een succesvolle en effectieve manier contact te maken met je kind?

Neem dan gerust eens vrijblijvend contact met mij op voor een gratis Actie-gesprek!

1 reactie

Morgen

Morgen..

Hoe gaat het meestal bij jou?
Morgen ga ik het anders doen…
Morgen ga ik beginnen…
Morgen ga ik eens niet meer zo boos doen…
Morgen durf ik het…
Morgen kan ik het…
Morgen ga ik meer complimentjes geven…
Morgen wil ik het..
Morgen…

Weet je dat je er dan nooit aan gaat beginnen?
Want morgen staat er weer op de agenda dat je het morgen gaat doen…
Leef in het nu en zet NU de stap!

Reacties uitgeschakeld voor Morgen