In deze blog ga ik verder met stap drie van het vier staps- leerproces van leren omgaan met emoties.
Accepteer dat je kind emoties heeft.
Emoties horen bij ons als mens. Ze zijn zelfs belangrijk. Als je dat beseft, kun je een emotie accepteren. In plaats van boos op jezelf zijn, omdat je bang bent, kun je ook kijken naar wat het bange gevoel je wil vertellen.
Kinderen kunnen hun eigen emoties accepteren als wij als ouders ook onze eigen gevoelens accepteren. Ook hierin geldt dat kinderen leren van ons, ze doen ons na.
In mijn vorige blog heb ik jou hopelijk al een beetje na laten denken over hoe jij zelf met jouw eigen emoties omgaat. Mogen jouw emoties er zijn en hoe laat jij dit zien. In deze blog ga ik nog een stapje verder hierin en wel wat betreft het accepteren van je emoties.
Dus ga weer eens stil staan bij jezelf. Mag je boos zijn van jezelf? Of bang of verdrietig? Als dat niet het geval is vertel jezelf dan voortaan dat de emotie er wèl mag zijn, omdat deze emotie jou iets wil vertellen.
Als jij weet wat de emotie jou wil vertellen en je gaat hier naar luisteren, dan weet je ook hoe je hiernaar kan handelen.
Zo ziet jouw kind hoe jij omgaat met jouw emoties en kan je dit ook op deze manier leren aan je kind.
Een ervarings- verhaal van een moeder:“als ik moe ben, kan ik soms kortaf zijn tegen mijn kinderen. Ik kan dan niet zoveel hebben. Ik merkte al snel dat ik dit doe en vertel hen dit. “Sorry dat mama zo kort afdeed. Ik ben erg moe en ik kan even niet zo goed tegen jullie drukte”.
Vorige week reageerde mijn zoon heel boos op mij. Later die dag kwam hij bij me zitten en zei hij: “mama, sorry van vanmiddag. Je kwam precies op het verkeerde moment binnen. Het huiswerk lukte maar niet en toen floepte dit er gewoon zo uit”.
Ik dacht bij mezelf wat fijn dat ik zelf heb laten zien hoe ik hiermee omga en hoe goed het is om soms je “fouten” te (h)erkennen.
Vertel je kind dat het mag voelen wat het voelt.
Als jij tegen je kind zegt: “Joh, je moet je niet zo druk maken. Er is niets aan de hand”. Dan zeggen we in feite dat je kind zich niet mag voelen zoals het zich voelt. Terwijl een gevoel altijd echt is voor degene die het ervaar.
Je kunt namelijk niet voelen wat een ander voelt. Zeg dus ook niet: “daar kun je helemaal niet bang voor zijn” of “dat is toch hartstikke leuk!”
En dat betekent niet dat je het eens hoeft te zijn met de wijze waarop jouw kind zijn emoties uit. Dit is namelijk iets wat hij nog van jou als ouder mag leren. Let er dus goed op dat je het gevoel achter de woorden probeert uit te halen. We hebben namelijk de neiging om de woorden, die letterlijk uit de mond komen van je kind, te gaan weerleggen of ontkennen. We vergeten dan wat de daadwerkelijke boodschap, behoefte of emotie van ons kind is.
Ga deze week dus eens letten op
het accepteren van je eigen emoties en hoe je dit laat zien aan je kind
ga eens letten op de behoefte achter de woorden van je kind en waarom doet mijn kind zo? Wat wil het brutale gedrag zeggen?
Klik HIER om stap 4 van dit leerproces over emoties te lezen.
