Vivian Stijnen – Pagina 2 – Mama's van Pareltjes

Schermtijd

Ben jij ook regelmatig aan het mopperen op je kind dat hij teveel op allerlei “apparaatjes ” zit. De playstation, de telefoon, de tablet , de tv ….
En iedere keer als hij naar 1 van deze schermpjes kijkt krijg jij maar geen contact met je kind. Heel irritant, toch?

Soms laten we het kijken of spelen met dit soort apparaten stilzwijgend toe, want stiekem is het ook wel makkelijk en relaxed, niet? Hoe ga je hier nou regels in afspreken zonder iedere keer te hoeven mopperen en straffen?

Laat ik als voorbeeld een doorsnee weekend nemen. Hoe verloopt die bij jullie? Rennen jullie van het ene clubje naar het andere? Moeten de boodschappen ook nog gedaan en ben je blij als je een uurtje niets hebt?
Of is het niet elk weekend zo en is het weekend er ook om lekker uit te rusten en tijd aan elkaar te besteden?

Bij ons zijn de weekenden wisselend druk en dat is prima. Wat mij wel opvalt in de rustigere weekenden dat we allemaal dan meer tijd doorbrengen op een apparaat…
Ook ik maak me dan schuldig aan effe dit doen en effe dat doen voor mijn website of social media etc. Onze dochter vind het natuurlijk helemaal niet erg om dan wat meer op haar apparaatjes te mogen zitten, maar ik heb daar ook gelijk mijn twijfels over. Van de ene kant weet ik dat dat voor haar ontspanning is nadat ze voor proefwerken geleerd heeft, maar van de andere kant weet ik gewoon hoe slecht het is om te veel tijd door te brengen op een tablet of telefoon.

Het lijkt namelijk op ontspanning, maar niets is minder waar. Echte ontspanning haal je namelijk juist uit bewegen, naar buiten gaan, de natuur in, schrijven, lezen, muziek luisteren en zelfs je vervelen. Ook vervelen is goed om te ervaren.
Uit recent onderzoek is zelfs gebleken dat de helft van alle kinderen tussen de 0 en 6 jaar elke dag minimaal 1,5 uur naar een scherm kijkt. Dit vind ik echt schrikbarend!
Zeker omdat ik weet wat de nadelige gevolgen zijn van het veel gebruiken van schermen. Ik zie enkele punten terugkomen bij mijn dochter waaronder haar houding. Recht staan, zitten en lopen werd een probleem en daardoor is ze nu bij de fysio. Het gevoel dat ik als ouder hier eerder actie in had mogen ondernemen komt zeker naar boven, maar ik weet ook dat ik de klok niet kan terugdraaien. Ik wil daarom graag deze info met jullie delen.

Ik zal je een opsomming geven van enkele lichamelijke klachten:

Veel schermgebruik veroorzaakt stress, vermoeidheid en gejaagdheid.
Steeds meer kinderen komen bij een fysiotherapeut terecht i.v.m. een slechte houding veroorzaakt door schermgebruik
In elkaar gezakt met je mobieltje bezig zijn, met je nek naar beneden, maakt depressief, sloom en ongeïnteresseerd
Oogproblemen en bijziendheid nemen enorm toe ( 50% van alle 20-jarigen is tegenwoordig bijziend, 2 generaties geleden was dit maar 25% van alle 20-jarigen).
Het blauwe licht zorgt ervoor dat ons lichaam geen melatonine aanmaakt als het tijd is om te gaan slapen. Dit zorgt ervoor dat je later inslaapt én zorgt ervoor dat je minder diep slaapt en dus vermoeid wakker wordt.
Slaapgebrek zorgt voor concentratieproblemen, een langzame stofwisseling (overgewicht) en stemmingswisselingen. Je wordt prikkelbaar en somber.
Naast de tennis-arm en de muis-arm, bestaat er tegenwoordig ook een Whatsapp-vinger. Dit is RSI in de handen waardoor je tintelingen, kramp en pijn in je vingers kan ervaren. Dit kan (onherstelbare) schade aan gewrichten en spieren veroorzaken.

En dan heb je ook nog grote kans op psychische klachten:

Door kinderen al jong aan schermen te laten wennen is het op latere leeftijd moeilijker om dit gebruik in te perken.
Schermgebruik vermindert creativiteit, kritisch denken, zelfbewustzijn, empathie én leervermogen.
De hoeveelheid informatie die dagelijks op ons afkomt en de onderbrekingen bij alles wat we doen zorgt voor concentratie -problemen.
Doordat we veel naar schermen kijken ervaren we een gebrek aan échte verbinding. Een tekort aan verbinding zorgt voor een gevoel van eenzaamheid, depressies en een laag zelfbeeld.
Door de prikkels die binnen komen via het scherm (beeld, geluid, informatie) zul je merken dat kinderen nadat ze het beeld uitzetten juist minder ontspannen en vrolijk zijn dan daarvoor.

Goed voorbeeld doet goed volgen.
Als jij als ouder zélf de hele tijd naar je telefoon grijpt, dan wordt het lastig om je kind te vertellen dat zij niet steeds op haar telefoon mag kijken. Dat werkt niet: ‘Kijk eerst kritisch naar je eigen mediagedrag. Alleen dan kun je geloofwaardig regels opstellen om het beeldschermgebruik van je kind in te dammen.’
Nadat ik deze blog getypt had werd ik mezelf ook weer eens meer bewust van de schadelijke effecten van al die schermtijd (waar ook ik me schuldig aan maak…). Ik heb me dus ook voorgenomen om na 20 uur niet meer dan echt nodig is op mijn apparaatjes te kijken. Ook voor mij zal dit in het begin wennen zijn, want ik wil graag mijn klanten antwoord geven als me iets gevraagd wordt of ergens op gereageerd wordt. Maar ik zal me gaan aanwennen dat dat geen haast heeft en heus wel kan wachten tot morgen, want.. GOED VOORBEELD, DOET GOED VOLGEN!

Wat kan ik nu doen om die uren van mijn kind te beperken? Ik zal je hieronder enkele suggesties doen, maar kijk altijd wat voor jou, je kind en de rest van het gezin het beste past ( dit geld voor alle beeldschermen, maar ik noem het voor de eenvoud even alleen telefoon).

Maak de afspraak dat er na school een beperkte tijd ( bv een half uurtje) even op de telefoon gekeken mag worden voordat er aan huiswerk gewerkt wordt. Zet de timer aan en hou je aan de afspraak! Laat ze de telefoon na de afgesproken tijd ook inleveren zodat de verleiding niet in de buurt is. Creëer een vaste plek waar de apparaatjes gelegd gaan worden zodat het ook makkelijk te checken is of ze zich aan de afspraak houdt. (bv een la of een kistje o.i.d. )
De telefoon mag avonds niet mee naar de slaapkamer. Ook niet als er een oranje filter op zit die het blauwe licht dempt . Tot laat bezig zijn met de telefoon zorgt voor te veel prikkels en heeft invloed op de kwaliteit van de slaap. Dit geld natuurlijk ook voor de woonkamer. En geef als ouder het goede voorbeeld en leg je eigen telefoon ook weg. Wat goed is voor je kind is natuurlijk ook goed voor jou…
Leg aan je kind uit waarom teveel tijd op een telefoon schadelijk is en ga samen op zoek naar leuke manieren om hier afspraken over te maken. Ga samen met je kind een lijstje maken van dingen die ze leuk vind om te doen i.p.v. een telefoon
Naar buiten! Stimuleer het naar buiten gaan en daar actief bezig te zijn.
Vervelen is gezond! Het wakkert de creativiteit aan, het leert het kind met frustratie om te gaan. Van je vervelen rust je uit. Even niks (weten te) doen brengt je gedachten tot rust. Van je vervelen leer je denken in oplossingen. Hoe zorg je dat je je niet meer verveelt? Vaak leidt verveling tot nieuwe ideeën en creativiteit.
Houd in de gaten wat jouw kind allemaal doet op internet. Ze worden vaak geconfronteerd met een onrealistisch wereldbeeld, met nare beelden, met beelden die niet passen bij hun leeftijd, met cyberpesten of andere nare dingen. Dus verdiep je in het spel wat je zoon vaak speelt, kijk wie jouw dochter allemaal volgt op Instagram of kijk samen naar die Youtube filmpjes zodat je het er over kan hebben.
Kijk regelmatig samen naar wat je kind graag doet of kijkt op haar telefoon. Dit zorgt voor meer verbinding, je kan beter in de gaten houden wat je kind online tegenkomt én je kan er het gesprek over aangaan. Wat vindt ze van hetgeen jullie hebben gezien. Is het realistisch? Wat voor gevoel krijgt ze ervan? Ik besef me heel goed dat dit vanaf een bepaalde leeftijd echt een “no go” gaat worden. Mijn dochter van 17 zal het echt niet meer prettig vinden dat ik met haar mee ga kijken, maar daarentegen kan ik wel met haar duidelijke afspraken maken over de schermtijd.
Laat ze extra tijd verdienen. Maak bv gebruik van muntjes of een ander voorwerp om aan te geven hoeveel schermtijd er op een dag is. Elk muntje staat dan voor een kwartier of een half uur afhankelijk van de leeftijd. Heb jij bv een dochter van 8 jaar dan is de maximale aanbevolen schermtijd volgens de geleerde 1,5 uur per dag. Daar zou je dan 3 muntjes van een half uur van kunnen maken of nog beter 6 muntjes van een kwartier. Morgens geef jij je kind de 6 muntjes en elke keer als ze een kwartier of langer op haar telefoon heeft gezeten dan moet ze het juiste aantal muntjes inleveren. En op is op! Ze leer jij je kind plannen en zo leer je ook dat het goed is om rustmomenten ertussen in te plannen waarop ze wat anders gaan doen. Heeft je kind nu goed geleerd of goed meegeholpen bij iets dan kan ze eventueel extra muntjes verdienen. Zo maak je het gezelliger thuis m.b.t. de schermtijd.

Ik hoor graag van jou of er tips bij zitten die je uitgevoerd hebt en nog leuker, wat het effect ervan is in de thuissituatie. Veel succes!

Wil je graag nog meer tips van mij ontvangen? Vraag dan GRATIS mijn 8 communicatie-tips aan. Klik HIER.

Reacties uitgeschakeld

15 maart 2022

Uncategorized

Hoe duidelijk vraag ik om meer informatie bij mijn kind?

Ik ga jou in deze blog tips geven over het duidelijk vragen naar informatie bij je kind. In DEZE blog heb ik het gehad over op een duidelijhke manier informatie geven aan je kind. Ook je kind is regelmatig onduidelijk of niet volledig in het geven van informatie. Voor je kind is het verhaal dan wel duidelijk, maar voor jou als moeder vaak niet. Om te voorkomen dat jij gelijk je eigen interpretaties er op los laat gaan kan je ook hier een aantal gerichte vragen stellen die je kind helpen om het verhaal duidelijk te krijgen voor jou. Het gaat er dus vooral om dat je enigszins doorvraagt en je eigen mening en ideeën erover achterwege laat.

In deze blog laat ik je zien hoe jij je kind kan helpen om jou meer informatie te geven die hij/zij niet compleet heeft gegeven. Door de best passende vraag te stellen aan je kind in plaats van gelijk goedbedoelde adviezen te geven help jij je kind om meer zelfvertrouwen te krijgen. Want ben eens eerlijk….Hoe leuk vond jij die helpende adviezen van je moeder vroeger? Hoe vaak gaf jou dit een onzeker gevoel en zou je liever zelf met de oplossing komen?

Het brein van je kind maakt onbewust meestal 1 van de onderstaande keuzes:

Weglaten:

Je kind zegt iets maar laat daarbij informatie weg waardoor het onduidelijk is wat er precies aan de hand is.

Voorbeeld: “Ze deden gemeen tegen mij”.

Jij kunt vragen:

“Wie deed er gemeen?” Of “Wat deden ze dan wat jij gemeen vind?”

Generaliseren:

Jouw kind geeft informatie waarin eerdere ervaringen verwerkt zitten.
Je kind praat in de generalisaties, altijd, niemand, nooit, iedereen etc

Voorbeeld: “Niemand vind mij aardig”

Jouw vraag kan dan zijn: Vind echt helemaal niemand jou aardig?

Voorbeeld: “Ik mag ook nooit wat lekkers”

Jouw vraag kan zijn: “Heb jij dan nog NOOIT van mij een koekje of een snoepje gekregen?

Je haalt door het stellen van deze vraag de lading vaak van een gevoel af. Ze ontkrachten met het antwoord op jouw vraag meestal zelf hun gevoel.

Vervorming:

Gedachten lezen. Je kind vult het gevoel of de gedachte van een ander in.

Voorbeeld: Jan vindt mij niet aardig.

Jouw vraag kan dan zijn: Hoe weet je dat? Waaraan merk je dat? Wat doet Jan waardoor jij dat denkt?

Ga de komende tijd eens wat vaker actief luisteren naar je kind. En stel hier af en toe passende vragen bij om meer info te krijgen. Maar let op dat het geen vragen-vuur gaat worden, want dan verlies jij de verbinding met je kind.
Jij hebt nu in de mail van vorige week en deze mail enkele praktische tips gekregen over hoe jij duidelijk naar informatie kan vragen en hoe jij duidelijk informatie kan geven aan je kind. 1 van de belangrijke pijlers uit mijn online training!

Voor meer info over deze HIER.

Reacties uitgeschakeld

15 februari 2022

Uncategorized

Hoe geef ik duidelijke informatie aan mijn kind?

Hoe kan jij ervoor zorgen dat de informatie, die je aan je kind geeft, duidelijk overkomt zodat jij en je kind elkaar beter gaat begrijpen. Hierdoor zal jij gaan merken dat je minder vaak je vraag hoeft te herhalen en minder hoeft te mopperen op je kind.

Zoals ik al eerder in DEZE blog geschreven heb doen wij, voor meer dan 90%, dingen onbewust op een dag. Je kan namelijk maar tussen de 5 en de 9 dingen bewust doen op een dag.

Het is dus best slim om eens stil te staan bij het feit hoe jij je boodschap overbrengt naar je kind. Hoe duidelijk ben je?

Grote kans dat jij onbewust iedere keer op dezelfde manier communiceert en je vragen stelt aan je kind. En als je dit altijd op dezelfde manier blijft doen, zal jij ook altijd dezelfde reactie krijgen. Ik wil jou in deze mail hier wat meer bewustwording in gaan geven.💜

Het is namelijk algemeen bekend, volgens de theorie van NLP (waar ik jou nu verder niet mee ga belasten), dat ons onderbewustzijn keuzes maakt in onze communicatie. Ons brein kan namelijk informatie weg laten, informatie vervormen en informatie generaliseren. Hier zijn we ons meestal niet van bewust. Het gebeurt ten slotte in ons onbewustzijn…

En aangezien ook ons kind niet onze gedachtes kan lezen wil ik jou door middel van enkel voorbeelden duidelijk maken hoe het in de praktijk vaak verloopt. Hoe kan jouw kind precies weten wat jij bedoelt als jij in het geven van informatie stukken weglaat, ze onduidelijk weergeeft of ze misschien vervormd.

Ik ga in deze blog dan ook kennis delen over het Meta-model van NLP wat ik in mijn Online training uitgebreid aan bod laat komen.

Weglaten.
Zonder dat je het zelf in de gaten hebt laat je informatie weg in de boodschap naar je kind.

Je laat informatie weg waardoor het onduidelijk is voor je kind wat je van hem vraagt en hij niet weet wat hij moet doen.

Voorbeeld: “Ga nou eens je spullen pakken en schiet eens op!”

Welke spullen moet hij pakken? Hoe snel moet hij klaar zijn? Het lijkt voor ons misschien logisch. Voor je kind hoeft het dat niet te zijn.

Generaliseren:

Je zegt onbewust zinnen waarin je situaties over 1 kam scheert. Je stelt dat iets altijd/nooit gebeurt.

Voorbeeld: “Jij vergeet ook altijd je spullen.”

Voorbeeld: “Jij luistert ook nooit naar wat ik zeg”

Zeer waarschijnlijk is dit niet waar en hiermee geef je de boodschap dat je kind nooit iets goed doet. Dit soort uitspraken kunnen een flinke deuk in het zelfbeeld en zelfvertrouwen geven.

TIP: GEEF JE WAARNEMING TERUG EN HOU HET BIJ HET HIER EN NU. WAT IS ER NÚ GEBEURD/AAN DE HAND.

Vervorming:

Je geeft ergens je eigen invulling aan. Dit leidt vaak tot een onduidelijke oorzaak-gevolg.

Voorbeeld: “Jouw gedrag irriteert mij”. Wat in zijn gedrag irriteert jou? Wat doet je kind precies? Waar mag je kind mee stoppen? Wat verwacht je precies van hem?

Ons kind is ook regelmatig onduidelijk of niet volledig in het geven van informatie. Voor je kind is het verhaal dan wel duidelijk, maar voor jou als moeder vaak niet. Om te voorkomen dat jij gelijk je eigen interpretaties er op los laat gaan kan je ook hier een aantal gerichte vragen stellen die je kind helpen om het verhaal duidelijk te krijgen voor jou. Het gaat er dus vooral om dat je enigszins doorvraagt en je eigen mening en ideeën erover achterwege laat.

Hierover zal ik meer informatie en tips geven in deze BLOG.

Reacties uitgeschakeld

15 februari 2022

Uncategorized

Kan jij als moeder goed je grenzen bewaken?

Hoe zit het met jouw me-time? Een woord waar je misschien de kriebels van krijgt omdat dit zo makkelijk genoemd wordt overal….

Toch wil ik er in dit bericht aandacht aan schenken, want ik ben er persoonlijk van overtuigt dat me-time erg belangrijk is. We hebben als moeder te vaak de neiging om hier (te) weinig aandacht aan te besteden.

Voel jij je schuldig als:

Je kind zich verveelt
Als jij even dat hoofdstuk uit het boek wil lezen en dus tegen je kind zegt dat mama even geen tijd heeft
Je tegen je partner zegt dat je deze keer niet mee gaat naar de zwemles
Je (zonder kind) een middag met je vriendin gaat shoppen
Als je een keer aangeeft deze keer geen zin te hebben om een spelletje te doen

Je wilt als moeder namelijk zo graag je kind alle liefde geven en je best doen om het goed te doen voor je kind, toch? Het gevoel van “geen goede moeder te zijn” geeft je een knoop in de maag.

Je hoeft niet 24/7 voor iedereen in het gezin klaar te staan en het is juist goed om ook eens te zeggen tegen je kind “mama kan nu even niet, want ik ben een boek aan het lezen”.

Door af en toe tijd voor jezelf in te plannen ben je meer ontspannen wat helpt om op een leuke en effectieve manier te reageren op je kind.

Neem dus die tijd voor jezelf, want zo leer jij jouw kind dit ook te doen. Ook voor je kind is het belangrijk om te zien en te leren dat kiezen voor jezelf niet egoïstisch is.

Daarom is het belangrijk om je grenzen te kunnen bewaken om aan je eigen me-time toe te kunnen komen.

Het kan dus heel goed zijn dat jij ook 1 van die vrouwen bent die moeite heeft om haar grenzen te bewaken. Dit is namelijk iets wat we vaak in onze eigen opvoeding niet geleerd hebben. Je eigen grenzen weten en ze dan ook nog kunnen aangeven is echt een kunst. Dat heeft tijd nodig en gaat niet zomaar vanzelf. We merken vaak pas wat onze grens is als een ander er over heen is gegaan.

Meestal hebben we dan ook nog de neiging om die ander hier dan de schuld van te geven.

Het is dus belangrijk dat jij:

Weet wat jouw grenzen zijn: Alleen jij kan dit weten dus besef je goed dat je dit ook niet van een ander mag en kan verwachten. Het zijn namelijk jouw grenzen.
Weet hoe je die het beste kan bewaken en dus kan aangeven aan de ander; Verwacht niet dat jouw kind of partner jouw grenzen gaat bewaken, of hier rekening mee gaat houden. Jij bent de enige die dat kan en zorg dus ook dat je dit duidelijk doet. Het geven van een ‘ik-boodschap’ is hierbij effectiever dan de ander te verwijten.
Weet dat je NEE mag zeggen; Je hebt geen toestemming nodig van de ander om iets voor jezelf te willen. Soms willen we graag dat ons kind het oké vindt en niet gaat huilen, zodat we ons niet vervelend voelen. Maar jouw kind hoeft het niet leuk te vinden en toch mag je iets voor jezelf willen.

Op het moment dat jij over je grenzen heen gaat zal er iets gaan wringen in jou en dat komt er dan op een onverwachts moment uit. Bv. Als er weer schoenen in de gang staat of als er een beker melk omvalt. Dan kan je zomaar door een klein iets geïrriteerd reageren en misschien zelfs tegen je kind gaan schreeuwen. Dat is dan het moment om bij jezelf eens te rade te gaan en te gaan denken over wat er eigenlijk eerder gebeurd is waardoor jij over je grenzen gegaan bent.

Vind jij je grenzen aangeven, weten en bewaken nu best lastig? Plan dan HIER een gratis 30 minuten coach-call in en ik ga samen met jou kijken hoe dit kan en wat je er aan kan doen.

Door je eigen grenzen aan te geven naar je kind toe leer jij je kind ook dat dit belangrijk is en dat NEE zeggen heel goed is.

Hoe kan ik dit het beste aanpakken in het contact met mijn kind?

In plaats van: Bah moet ik nu weer dit spel doen?

Kan je beter: IK heb geen zin om dit spel te doen. IK wil best samen met jou een boek lezen of een puzzel maken.

In plaats van: IK wil nu geen spel spelen

Kan je beter: IK ben nu te moe om samen een spel te doen, we kunnen wel samen een film kijken

In plaats van: IK ben aan het bellen! Even stil zijn!

Kan je beter: Ik ben nu even aan het bellen, als ik klaar ben kan ik naar jouw tekening kijken. IK vind het dus belangrijk dat je nu even stil bent.

Hier onder staat een leuke opdracht om samen met je kind te doen. Zo leer je kind spelenderwijs en stapje voor stapje zijn grenzen ontdekken en aangeven.

HET WEILAND:

Je tekent een weiland en legt uit dat er een hek omheen staat. Bespreek samen waarom dat hek er is. Het hek is een grens, zodat anderen niet zomaar op jouw weiland kunnen komen. Het hek beschermt jou. Er zijn dingen die anderen wel mogen doen in jouw weiland en dingen die anderen niet mogen doen. Bespreek dit en teken in het weiland wat wel mag en buiten het weiland wat niet mag. Help je kind eventueel met voorbeelden van wat in het weiland mag en wat niet. Zo zal jij als moeder wel al een paar dingen weten die je kind niet prettig vindt en dus zijn grens is. Zo kan jij je kind eventueel op weg helpen, maar let goed op dat het ZIJN grenzen zijn…

Je kan er eventueel voor kiezen om een weiland te maken voor thuis, school, sport, buiten spelen, etc.

Reacties uitgeschakeld

7 december 2021

Uncategorized

Vervang “je bent” door een werkwoord wat het gedrag beschrijft

De woorden die je gebruikt kunnen een enorme impact op je kind hebben. Op hoe ze zichzelf zien en hoe ze zich gedragen.

Misschien heb je mijn verhaal over het weglaten van “je bent” al eens gehoord.

Die 2 woordjes “je bent” hebben namelijk een ontzettende impact als jij ze op de verkeerde manier gebruikt. En nu heb ik het niet graag over goed en fout, maaaaaar in dit verhaal wel.

Gebruik jij deze 2 woordjes namelijk op een negatieve of vervelende manier dan is het erg belangrijk dat jij beseft dat je op zo’n moment op het identiteitsnivo van je kind zit. Je geeft je kind dan namelijk een label/stempel. “Je bent” op een positieve manier gebruiken is natuurlijk erg goed. “Je bent” geweldig of lief of fijn aan het spelen, etc…

Let op de “verkeerde je bent” !!

Ik zal het uitleggen door middel van een voorbeeld:

“Sophie ben je nou alweer je tas vergeten op school? Je bent soms ook een oen he?”

Hier benoem je misschien lachend dat Sophie een oen is, maar als je dit vaker doet dan gaat Sophie uiteindelijk geloven dat ze een oen IS! Het woordje “oen” heeft geen meerwaarde in het hele verhaal en geeft alleen maar een stempel op je kind. Dat wil je toch niet?

Elke keer dat jij “je bent” gebruikt in je communicatie is dit een klein stukje klei wat je kind opslaat in haar brein. Uiteindelijk gaat je kind al die verschillende stukjes klei bij elkaar vormen en creëert daarmee haar identiteit. Hierin worden natuurlijk zowel de positieve als de negatieve “je bent” stukjes klei in meegenomen.

Daarom is het dus erg belangrijk dat je bewust omgaat met deze 2 woordjes. Het is heel belangrijk dat je het gedrag van je kind benoemt en/of beschrijft in plaats van een label te geven. In het voorbeeld hierboven wordt het dan:

“He Sophie, ik zie dat je alweer je tas vergeten bent. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat je morgen wel aan je tas denkt?”

Je benoemt wat je ziet of wat er gebeurd is en indien mogelijk zoeken jullie samen een oplossing.

Onderstaande herken je vast ook wel:

Hoe vaak gebeurt het niet dat je kind iets doet wat jij niet leuk vindt? Je kind schreeuwt bijvoorbeeld de hele tijd terwijl jij aan het bellen bent. Je zegt dan tegen je kind “bah wat ben jij vervelend!”. Vind jij dus dat je een vervelend kind hebt? Of vind jij datgene wat zij aan het doen was op dat moment vervelend? Het is belangrijk dat jij je kind aanspreekt op het gedrag en niet op haar persoonlijkheid! Het is beter als je zegt: “Wat gedraag jij je vervelend”, of “Wat deed jij vervelend toen mama aan het bellen was”.

Bij de wat oudere kinderen kan je er wat meer uitleg aan geven zodat ze gaan snappen wat jij precies vervelend vond: “Dat schreeuwen vind ik vervelend. Mama kan dan diegene aan de telefoon slecht horen. Ik vind het belangrijk dat je stil bent als ik aan het bellen ben.”

In bovenstaande zin geef ik vanuit de “ik “ boodschap aan wat ik vervelend vind aan haar gedrag en tevens vertel ik erbij wat ik wel van mijn kind verwacht.

Een ander belangrijk punt bij “je bent” is het praten over je kind waar ze bij staat…

De vorm van je bent uit zich op zo’n moment vaak in de “is” , maar dit woord doet hetzelfde ( je zit ook op identiteitsnivo en maakt een label!)

Zonder dat je het in de gaten hebt praat je vast wel eens over je kind waar ze bij staat:

Sophie is soms wat verlegen
Tom is nog niet zo goed in voetballen
Sophie is niet zo goed in lezen
Tom is een drukker kind dan de oudste

Je kind hoort dit soort dingen natuurlijk ook en hoe vaker je kind dit hoort hoe eerder ze dit over zichzelf gaat geloven ( en zich misschien er zelfs naar gaat gedragen). Denk maar weer aan die stukjes klei die je kind in haar hoofd verzameld.

Hoe kan het anders?

Ten eerste is mijn advies om nooit over je kind te praten waar het bij is. Betrek je kind bij het gesprek en geef geen antwoorden voor hem/haar. Tevens als je over je kind praat i.p.v. met je kind zal je kind zich onbelangrijk voelen. Grote kans dat je kind ook nog vervelend gedrag gaat vertonen om jouw aandacht te krijgen.

Sophie hoe vind jij het om te lezen? Welk boekje vind jij het leukste?
Tom, wat vind jij van voetballen? Welke sport vind jij leuk om te doen?
Sophie wil je graag meespelen? Zal mama even met je meelopen?

Wat doet deze tip met jou? Ben jij je al bewust van deze 2 woordjes? Je mag het mij altijd laten weten door contact met mij op te nemen door een mailtje te sturen of mij te bellen.

Reacties uitgeschakeld

10 november 2021

Uncategorized

Word jij op een rode of groene manier boos?

Word jij boos op een rode of groene manier?

Je herkent vast wel die momenten dat je gigantisch “uit je slof schiet” qua boosheid omdat je kinderen weer niet luisteren of weer ruzie aan het maken zijn.

Op de dagen dat je zelf niet zo lekker in je vel zit of wat moe bent misschien of wat druk met allerlei afspraken overkomt je dit meestal. Je kinderen weten dan precies jouw gevoelige snaar te raken, gek he??? (iets met een spiegel voorhouden??)

Op dat soort momenten vind ik het dan ook niet gek dat je boos wordt en je kinderen hierop aanspreekt. Boos worden mag, echt!

De kunst is alleen om op die manier boos te worden dat jij er achteraf geen spijt van hebt en dat je kinderen niet huilend naar hun kamer rennen……

Ik deel dan ook graag wat tips over boos worden op een groene manier i.p.v. een rode manier.

De rode manier:

Boos worden zonder hier van tevoren over na te denken. Gewoon alle woede en frustratie eruit gooien….
Je denkt niet na over welke woorden je gebruikt
Je hebt vaak te lang gewacht en de emmer is eigenlijk al over gelopen

De groene manier:

Je herkent bij jezelf dat jij je iets begint te irriteren
Je hebt jezelf nog helemaal onder controle en beseft dat je grens nog niet bereikt is
Je spreekt je kind(eren) rustig aan op hun gedrag en maakt een duidelijke afspraak hoe nu verder.

Om de groene manier van boosheid toe te kunnen passen is het belangrijk dat jij je eigen grenzen gaat (leren) herkennen en dat je hierdoor op tijd je kinderen op een rustige manier kan aanspreken op hun gedrag.

Op het moment dat we over onze grens gaan wordt er namelijk al snel met woorden en stempels gegooid van “je bent…..” . En dat willen we als moeder echt niet. Deze 2 woordjes op een negatieve manier gebruiken is namelijk erg slecht voor het zelfvertrouwen van ons kind…

De impact van deze 2 woordjes kom ik graag een volgende keer op terug.

Wil je hier graag nog meer tips in of heb je vragen? Neem dan gerust vrijblijvend contact met me op voor een actie-gesprek.

Reacties uitgeschakeld

27 oktober 2021

Uncategorized

Geef je kind de ruimte.

In plaats van een vragenvuur op je kind af te vuren , geef je kind de ruimte…

Je kind komt uit school en je voelt aan alles dat er wat aan de hand is…

Hij is stil, hij geeft overal korte antwoorden op en je krijgt op alle vragen die je stelt het antwoord “weet ik niet”.

Wat jij ook allemaal probeert er komt geen goed woord uit zijn mond!

En nu? Je vindt het niet fijn om je kind zo te zien, want je voelt aan alles dat er iets aan de hand is, maar je hebt geen idee hoe je hem kan helpen als hij niet met je praat.

Je gaat allerlei vragen stellen met als doel om hem te helpen;

Wat is er gebeurd op school?
Waren er kinderen die vervelend deden?
Deed de juffrouw boos?
Voel jij je niet lekker?

Afhankelijk van de leeftijd weet een kind vaak (nog) niet te benoemen of te omschrijven wat er aan de hand is en welk gevoel daarbij hoort.

Ik deel graag een klein stukje uit de Theorie van de cursus Kinderen en Emoties die ik op dit moment aan het volgen ben.

“Kinderen uiten hun emoties aanvankelijk heel primair. De hersenen geven een bepaalde impuls en het lijf reageert. Elk kind heeft nog te leren hoe het op een gezonde manier zijn emoties kan uiten. Op een gezonde manier betekent: Jezelf of een ander geen pijn doen en niets stuk maken.

Door van jongs af aan gevoelens te benoemen stimuleer je het herkennen en benoemen van emoties. Door het te benoemen leren kinderen de woorden te koppelen aan emoties en leren ze zichzelf uit te drukken.

Een kind leert ook zichzelf beter begrijpen als hij woorden kent om te omschrijven wat hij van binnen voelt”.

Dit is een heel klein stukje uit de cursus, maar ik zal in de toekomst zeker nog vaker tips over de emoties gaan delen.

Wat kan je dan het beste op zo’n moment doen?

Het is belangrijk om op zo’n moment even een stapje terug te doen en je kind met rust te laten. Je hebt namelijk grote kans dat je kind ook niet weet hoe hij moet verwoorden wat er aan de hand is en/of hoe hij zich voelt. Met zo’n vragenvuur help jij je kind dan ook niet echt.

Tevens heb je grote kans dat je kind er NU niets over wil zeggen, maar later op de dag of in de week wel. Geef je kind op zo’n moment het gevoel en het vertrouwen dat het goed is om er nu niet over te praten en terwijl je hem een knuffel geeft zeg je dat als hij er wat over wil zeggen dat hij dan naar je toe kan komen wanneer hij dat wil.

We vergeten op zo’n moment vaak dat het ONZE behoefte als moeder is om te weten wat er aan de hand is en soms TE graag willen helpen. De kunst is het om per situatie te kijken wat er aan de hand is en wat je kind nodig heeft. Moeilijk he?

Het is ook belangrijk om te beseffen dat je grote kans hebt dat je kind er helemaal niet op terugkomt want kinderen kunnen het ene moment boos of verdrietig zijn en het volgende moment zijn ze dit weer vergeten. Als jij er dan naar gaat vragen roep je alles weer op………

Je zou hoogstens de volgende dag of bij het naar bed gaan de vraag kunnen stellen: “Wil je nog vertellen wat er vanmiddag gebeurd was of is het goed zo?” Hou goed in je achterhoofd dat je kind er geen druk bij voelt!

Bovenstaande informatie geldt natuurlijk ook als je kind “op een normale/vrolijke manier’ uit school komt en jij wil “gewoon” weten hoe het op school was?

Bedenk je dan goed dat de vraag: hoe was het op school? Te breed is voor je kind. Grote kans dat het antwoord kort en bondig “leuk” zal zijn.

In mijn online training heb ik een groot deel van 1 module besteed aan duidelijke vragen stellen en duidelijke informatie geven. We denken vaak duidelijk te zijn in de communicatie, maar ongemerkt laten we best veel informatie weg……. Zou jij dit ook willen leren samen met alle andere interessante modules die horen bij mijn online training succesvol communiceren met je kind. Klik dan HIER om meer te lezen over deze waardevolle training.

Ik zal hier enkele tips geven over welke vragen je wel zou kunnen stellen als je kind uit school of van een kinderfeestje bv komt;

Met wie heb je gespeeld in de pauze?
Wat heb je gedaan met gym?
Heb je vandaag nog ergens heel hard om moeten lachen?
Wat vond jij het leukste op school vandaag?

Stel er 1 of 2 van deze vragen en natuurlijk niet allemaal EN besef je goed dat als een kind uit school komt dat hij dan meestal al zoveel te verwerken heeft dat dit juist niet het meest geschikte moment is om vragen te stelen. Grote kans dat je kind op enig moment zelf zijn verhaal gaat doen en anders zou je na het avondeten hier een vast ritueel van kunnen maken. Of je laat je kind eerst zijn gang gaan en na een half uurtje of uurtje creëer je een gezellig moment van iets drinken en evt wat lekkers en je kijkt of je kind dan wil vertellen over school.

Reacties uitgeschakeld

19 oktober 2021

Uncategorized

Vlogs

0 Reacties

19 oktober 2019

Uncategorized

Bewust of onbewust

Bewust of onbewust?

Weet jij al dat je maar 5-9 dingen bewust doet op een dag? En dat al dat andere wat je op een dag doet dus allemaal onbewust gebeurt?

Ik vond dat best wel schrikken toen ik dat de eerste keer hoorde…. Ik weet nog dat ik dacht, “dat kan toch niet?” Je kan vast onderstaand plaatje van de ijsberg wel. Dat gedeelte wat onder het water drijft is je onderbewustzijn….

Ik zal je wat voorbeelden geven van dingen die je onbewust doet;
• We lopen naar de kast om wat lekkers te pakken en voordat we het in de gaten hebben, hebben we een hele reep chocola opgegeten.
• Of dat je de normale route naar huis hebt gereden, terwijl je eigenlijk van plan was om nog even iets bij een vriendin op te halen.
• Het openen van de deur met de deurklink
• Je broek open en dicht doen
• Drinken en eten
• Lopen
• Auto rijden

En zo kan je er zelf vast nog een aantal opnoemen..

Waarom vertel ik je dit?

Omdat ik je graag wat meer uitleg wil geven hoe dingen werken in je brein en hoe het kan dat je sommige dingen vaak doet zonder er bij na te denken. Dat noemen we dan “iets op de automatische piloot doen” . Vooral als je graag dingen anders wil gaan doen is het fijn om te weten hoe dit werkt. Dan snap je ook wat je moet doen om er voor te zorgen dat je dat punt kan gaan veranderen.

Klinkt allemaal ingewikkeld, hè?

Ik zal het uitleggen……

Je zit in de auto en je moet bij een vriendin een pakketje ophalen. Je luistert naar goede muziek en je komt er op een gegeven moment achter dat je bijna bij je werk bent……. Oeps, daar moet ik helemaal niet naar toe! Je automatische piloot heeft je zonder na te denken naar het werk laten rijden, want dat doe je bijna dagelijks…..

Of heb je nooit zo’n moment gehad dat je aan het auto rijden bent en je bij een punt komt dat je je niet meer kan herinneren of het stoplicht groen was….. Waarschijnlijk wel anders was je wel gestopt.

Je lichaam doet iets terwijl de geest met iets anders bezig is. Onze geest laat ons op zo’n moment ‘strikken’ door allerlei gedachten, plannen, gevoelens en herinneringen.
Is dat nou zo erg, vraag je je misschien af? Nee natuurlijk niet! Deze automatische piloot is in heel veel dingen heel handig. Vooral als er concrete dagelijkse dingen gedaan moeten worden. Doordat een deel van deze handelingen geautomatiseerd is, kunnen we ook meerdere dingen tegelijk doen (ons bewuste kan namelijk niet zo heel veel dingen tegelijkertijd….).

Stel je toch voor dat je de hele dag bij alles zou moeten nadenken!! Bij het openen van een deur, bij het smeren van je boterham, bij het lopen, bij het koffie drinken en ga zo maar door. Dan zou je avonds een bonkend hoofd hebben! Dus maar goed dat we zo’n groot onderbewustzijn hebben wat alles voor ons regelt.

Maar wil je nu iets gaan veranderen wat al jaren verankert zit in je onderbewustzijn dan moet je hier dus ook hard aan werken. Neem het simpele voorbeeld van je armen over elkaar doen…
Doe het nu maar eens…..
En nu doe je het andersom…
Ging dat net zo makkelijk? Waarschijnlijk niet hè?
De gebruikelijke manier zoals je het altijd doet hoef je niet over na te denken, dat gebeurt op de automatische piloot ( onderbewustzijn).
De andere manier moet je bewust bij nadenken en met je aandacht (bewust) bij zijn.

Zo gaat het ook met bv anders communiceren naar je kind. Ik heb al vaker een blog geplaatst over het gebruik van het woordje “niet”. Dit kleine woordje gebruiken we allemaal vrij regelmatig in de communicatie met ons kind, toch? En zoals ik al in eerder blogs beschreef is dit kleine woordje onbekend voor ons brein dus laat hij het wegvallen! Het is dus heel slim om dit woordje te vervangen door iets waarin je aangeeft wat je WEL wil. Wil jij het woordje “niet” nu minder gaan gebruiken dan zal je dus echt lange tijd bewust hierop moeten letten. Dat verandert namelijk niet van vandaag op morgen. Je zegt dit woordje namelijk al zo lang dat dit in je onderbewustzijn zit. Je zal er dus bewust mee om moeten gaan.

Vaak kan jij je onderbewustzijn helpen/triggeren door het visueel te maken. Dat helpt om je er meer bewust mee bezig te zijn. Een plaatje of een picto waardoor jij er aan herinnerd wort dat je dit woord minder wil gaan gebruiken. Of je schrijft heel groot en duidelijk ergens op; WAT WIL IK WEL!

Vind jij deze blog interessant en zou jij wel graag meer tips willen krijgen in hoe jij liefdevol en succesvol kan communiceren met je kind? Vraag dan HIER mijn GRATIS tips aan. Ze gaan je gegarandeerd helpen om meer vanuit ontspanning contact te maken met je kind!

Reacties uitgeschakeld

16 oktober 2019

Uncategorized

De uitdagingen met pubers!

OMG!!!! Dat ging helemaal “fout”….

Vanmiddag had ik weer eens een aanvaring met mijn “puberdochter” 😮.
Soms zijn er nu eenmaal van die momenten dat ik die grote mond even niet kan verdragen en ik gewoon lekker boos word. Ja met alle stemverheffingen erbij!! Ik vrees dat de buren ons ook gehoord hebben (Ja mijn man ging zich er ook nog mee bemoeien)
Met als gevolg een ontzettende gestreste dochter (ze moest haar apparaatjes inleveren) en vervolgens verdrietig omdat ze het allemaal niet snapte ( waar ik eerlijk gezegd over twijfel).

Pfff en vervolgens komen dan de dreigementen…..want wat als ik dadelijk op de fiets zit en er gebeurt me wat? Dan ben jij het schuld hoor! En nog erger! Als ik onder de auto kom dan komt dat door jou!!
Laat ik daar nou heel wijs gewoon even niet op reageren!!
Dus nadat ik eenmaal tot rust gekomen was heb ik ervoor gekozen dat ik uitgepraat was hierover. Nou zíj niet hoor!! Haar tirade bleef doorgaan en hoe vaak ik ook zei “ ik ben erover uitgepraat “ hoe vaker zij haar verhaal opnieuw ging doen 😢.
Dus dan komt het moment dat er gewoon geen geluid meer uit mijn mond komt en ik gewoon rustig de ruimte verlaat. Mijn woede is gezakt.
Terugkijkend op deze situatie ben ik hier niet trots op, maar heb ik gedurende de jaren ook echt geleerd dat ik ook maar gewoon mens ben en dat ik absoluut niet perfect ben als moeder (en ook niet zou willen zijn…).
Ook alle therapeutische adviezen was ik spontaan vergeten, maar ach ook hierover voel ik me niet schuldig. Mijn dochter en ik houden nog steeds even veel van elkaar en daar komt ook niets of niemand tussen!!!❤ Dus lieve mama’s , maak je niet druk als het even totaal niet lekker loopt tussen jou en je kind ,want ook jij bent geen robot! Jij en je kind houden ook na een minder goed moment even veel van elkaar.

Hieronder wil ik graag enkele tips met je delen over wat (meestal) wel werkt bij je puber:
• Belonen! Ook op momenten dat je kind zich niet helemaal aan de afspraken heeft gehouden. Benoem dan toch het positieve want belonen werkt juist bij pubers effectiever dan straffen. Als je kind een compliment krijgt, komt er namelijk dopamine vrij in de hersenen. Dat stofje geeft een blij gevoel. Pubers zijn erg gevoelig voor dopamine en dat blije gevoel wil je kind graag nog een keer. Daarom zal ze eerder haar best doen om een compliment te krijgen dan straf te vermijden.
• Vraag je kind zelf om raad! Dit klinkt waarschijnlijk heel raar, maar je kind weet zelf vaak de beste oplossing…Ze weet zelf vaak het beste wat ze nodig hebben ( na extra zakgeld en friet…).
•Zorg dat je op hetzelfde niveau praat! Toen je kind klein was adviseerde we jou om te knielen als je tegen je kind praatte. Vooral oogcontact maken. Nu is het beter om dat niet te doen. Je kan beter naast je kind gaat zitten en misschien zelfs naar hetzelfde punt staren. Dat je kind op dat moment geen oogcontact maakt betekent niet altijd dat je geen echt contact hebt. Meestal is je kind dan aan het verwerken wat je zegt. Ze denkt na over wat er allemaal moet en kan. Laat haar dus. Zorg dat ze achteraf nog wel even naverteld wat je hebt gezegd. Dan onthoudt ze het beter en weet jij zeker dat je boodschap is aangekomen.

Wil je hier graag nog meer tips in of heb je vragen? Neem dan gerust vrijblijvend contact met me op voor een actie-gesprek.

Reacties uitgeschakeld

17 september 2019